Zehirli Sağanak: Beş Büyük Gölün Tümünde “Sonsuza Kadar Kimyasal” Yağmuru...

Büyük Göllerdeki PFAS üzerine yapılan araştırmalar, tüm göllerdeki yağışlardan kaynaklanan tutarlı konsantrasyonları ortaya koyuyor ve değişken uzaklaştırma oranları bunların kalıcılığını etkiliyor. Bu bulgular, EPA'nın belirli PFAS'ları tehlikeli maddeler olarak sınıflandıran, Büyük Göller'in tatlı su kaynağı olarak önemini vurgulayan ve kirliliği azaltmak için sürekli izleme ve düzenleme ihtiyacının altını çizen düzenleyici değişiklikler sırasında ortaya çıktı.

Büyük Göllerdeki PFAS üzerine yapılan bir araştırma, yağıştan kaynaklanan tek tip kirlilik seviyelerini ve göller arasında farklı kimyasal giderme oranları göstererek, gelişmiş düzenleyici önlemlere olan ihtiyacı vurgulamaktadır. Yaygın olarak "sonsuza kadar kimyasallar" olarak adlandırılan perfloroalkil ve polifloroalkil maddeler (PFAS), havada, suda ve toprakta bulunan kalıcı çevresel kirleticilerdir. Kimyasal stabiliteleri, su döngüsü boyunca dolaşarak içme suyu ve yağış kaynaklarına sızmalarına olanak tanır. 

American Chemical Society'nin Çevre Bilimi ve Teknolojisi dergisinde bildirilen araştırma, yağışların Büyük Göllerin her birine kabaca eşit miktarlarda PFAS biriktirdiğini gösteriyor; ancak göller kimyasalları farklı oranlarda ortadan kaldırır. PFAS tüketmek olumsuz sağlık sonuçlarıyla ilişkilendirilmiştir. Ve Nisan 2024'te ABD Çevre Koruma Ajansı (EPA), sonsuza dek sürecek iki kimyasalı (PFOS ve PFOA) tehlikeli maddeler olarak tanımladı ve içme suyundaki konsantrasyonlarına sınırlamalar getirdi. 

Büyük Göller hem ABD hem de Kanada için önemli bir tatlı su kaynağıdır ve EPA, çevredeki havza alanının sırasıyla her ülkenin nüfusunun yaklaşık %10 ve %30'una ev sahipliği yaptığını bildirmektedir. Önceki çalışmalar bu göllerin PFAS içerdiğini gösterdi. Ancak Indiana Üniversitesi'nden Marta Venier ile ABD ve Kanada'dan meslektaşları, bileşiklerin nereden gelip nereye gittiklerini anlamak istediler.

Araştırma Metodolojisi ve Bulgular 

2021 ile 2022 yılları arasında ABD'deki Büyük Göller'i çevreleyen beş bölgeden 207 yağış örneği ve 60 hava örneği alındı: Chicago; Cleveland; Sturgeon Point, NY; Eagle Harbor, Michigan; ve Sleeping Bear Dunes, Michigan Aynı dönemde beş Büyük Gölden 87 farklı su örneği toplandı. Ekip, tüm örnekleri 41 tür PFAS için analiz etti ve şunları buldu: Yağış örneklerinde PFAS konsantrasyonları bölgeler arasında büyük ölçüde aynı kaldı; bu da bileşiklerin popülasyon yoğunluğundan bağımsız olarak benzer seviyelerde mevcut olduğunu ortaya koydu. 

Hava örneklerinde Cleveland en yüksek ortalama PFAS konsantrasyonuna sahipti ve en düşük Sleeping Bear Dunes konsantrasyonuna sahipti; bu da popülasyon yoğunluğu ile havadaki PFAS arasında güçlü bir bağlantı olduğunu gösteriyor. Göl suyu örneklerinde en yüksek PFAS konsantrasyonu Ontario Gölü'ndeydi, bunu Michigan Gölü, Erie Gölü, Huron Gölü ve Superior Gölü izledi. Göl suyundaki PFOS ve PFOA konsantrasyonu, 2005 yılına kadar uzanan önceki çalışmalardan elde edilen verilerle karşılaştırıldığında azalmıştır, ancak PFBA olarak bilinen bir yedek PFAS konsantrasyonunun yüksek kalması, daha fazla düzenleme çabasının gerekli olabileceğini düşündürmektedir.

Ekip, PFAS'ın göllere nasıl girdiğini, çökelme yoluyla uzaklaştırıldığını, göl yatağına yerleştikçe parçacıklara bağlandığını veya bağlantı kanallarından dışarı aktığını, yağıştan kaynaklanan havadaki birikimin esas olarak hesapladı. Genel olarak hesaplamalar, en kuzeydeki göllerin (Superior, Michigan ve Huron) genellikle PFAS biriktirdiğini gösterdi. Daha güneyde, Ontario Gölü genel olarak bileşikleri ortadan kaldırıyor ve Erie Gölü'ndeki seviyeler sabit bir durumda kalıyor. Araştırmacılar, bu çalışmanın, PFAS'ın Büyük Göller'deki varlığını hafifletmeyi amaçlayan gelecekteki eylem ve politikaları bilgilendirmeye yardımcı olabileceğini söylüyor.