Şaşırtıcı Keşif: Bermuda'daki Atlantik Cownose Işınları İklim Anomalisiyle Bağlantılı...

Araştırmacılar, genellikle kıta sahanlıklarının yakınında bulunan Atlantik sığır burnu ışınlarının, potansiyel olarak olağandışı oşinografik ve atmosferik koşullardan etkilenerek Bermuda'ya göç ettiğini doğruladılar. 

Yüzyıllar boyunca beyaz benekli kartal vatozunun ( Aetobatus narinari ) Bermuda'daki tek kıyı vatozu türü olduğu düşünülüyordu . Ancak son araştırmalar yeni bir türü ortaya çıkardı: Atlantik sığır burunlu vatoz (Rhinoptera bonasus). Florida Atlantik Üniversitesi'nin Liman Şubesi Oşinografi Enstitüsü'nden araştırmacılar, Bermuda'da Atlantik sığır burnu vatozunun varlığını doğrulamak için vatandaş biliminden, fotoğraflardan ve su üstü gözlemlerden yararlanarak morfolojik ve genetik analizlerden yararlandı. Frontiers in Fish Science dergisinde yayınlanan bu çalışma, bölgeye yeni bir deniz türünün tanıtıldığı böyle bir göç olayının ilk belgelenmesine işaret ediyor. 

Coğrafi Önem ve Davranış Kalıpları 

Atlantik inek burunlu vatoz, genellikle kıta sahanlıklarının yakınındaki tropik ve ılıman denizlerde yaşayan oldukça göçmen bir türdür. Sargasso Denizi'nin kuzeybatı bölgesinde, Amerika Birleşik Devletleri ana karasından yaklaşık 1000 kilometre uzakta bulunan Bermuda, bu ışınlar için alışılmadık bir yaşam alanıdır. Bu ışınların sadece mevsimlik ziyaretçiler mi olduğu yoksa daimi sakinler mi oldukları bilinmiyor. 

Matt Ajemian şunları söyledi: "Bermuda'da gerçekte kaç tane Atlantik sığır burnu vatozunun mevcut olduğunu ve bunun sürekli olarak çeşitli yerlerde yeniden görülen tek bir grup mu olduğunu veya türün kıyıdaki sesler ve limanlar arasında daha geniş bir şekilde dağılıp dağılmadığını tam olarak bilmiyoruz." , Ph.D., çalışmanın baş yazarı ve FAU Liman Şubesi Balıkçılık Ekolojisi ve Koruma Laboratuvarı'nın yöneticisi.

İşbirlikçi Araştırma ve Veri Toplama 

Araştırma için, Bermuda'dan gelen inek burunlu vatozlara ilişkin güncel bilgiler, balıkçılık memurları ve personeli ile resmi olmayan, kişisel iletişimler, yerel vatandaş bilim adamlarının fotoğrafları ve su üzerinde yapılan son gözlemler ve koleksiyonlar kullanılarak derlendi. Araştırmacılar ayrıca 2021 ile 2022 yılları arasında beş ayrı inek burun ışınının doku örneklerinden DNA çıkardı. Araştırma, FAU Liman Şubesi, Güney Mississippi Üniversitesi, Çevre ve Doğal Kaynaklar Dairesi, St. George, Bermuda, Doğa Tarihi Müzesi, Bermuda Akvaryumu, Müze ve Hayvanat Bahçesi ve NOAA Balıkçılık ile işbirliği içinde gerçekleştirildi. 

Üreme Davranışı ve Çevresel Tetikleyiciler 

Cownose ışınlarının Atlantik kıyısı boyunca göçü, sıcaklık gibi çeşitli faktörler tarafından tetiklenir. ABD'nin Atlantik kıyısı boyunca, kadınlar ve erkekler için kuzeye doğru göç ipuçları farklı faktörlere bağlıdır: kadınlar için deniz yüzeyi sıcaklığı ve erkekler için yılın günü. Ajemian, "Bugüne kadar Bermuda'daki tüm inek burunlu vatozlar dişi olmasına rağmen, aynı zamanda yavrulaşmanın yakın zamanda burada meydana gelmiş olabileceğini düşündüren küçük, olgunlaşmamış vatozlar da gözlemledik" dedi. "Ayrıca, yakın takip ve pektoral yüzgeçlerin ısırılması da dahil olmak üzere, bölgede erkek ışınların da mevcut olduğunu düşündüren, çiftleşmeyi gösteren davranışlara dair raporlar var." 

Çalışma aynı zamanda Atlantik sığır burnu ışınlarının Bermuda'ya doğru yayılmasını kolaylaştırmış olabilecek başka bir olası mekanizmayı da sunuyor: oşinografi. Ajemian, "Rüzgar ve fırtına gibi aşırı hava olayları gibi atmosferik koşulların, caretta caretta deniz kaplumbağaları gibi diğer büyük deniz hayvanlarında anormal göç davranışlarını tetiklediği gösterilmiştir" dedi.

İlginçtir ki, Cownose ışınlarının Bermuda'ya yayılmasından önceki zaman diliminde (2010 kışı), Kuzey Atlantik Okyanusu, aynı zamanda alışılmadık derecede güçlü olan ve bölgedeki mevcut dinamikleri etkileyen batı rüzgarlarında belirgin bir güneye doğru kayma yaşadı. Bu geçiş, yüzen Sargassum deniz yosununun Bermuda da dahil olmak üzere doğu Atlantik'e doğru benzeri görülmemiş bir itişini kolaylaştırdı. 

Ajemian, "Bu klimatolojik anormallik ve buna bağlı oşinografik değişiklikler, sığır burnu ışınlarının yerleşik aralıklarından doğuya, Bermuda'ya doğru kaymasında benzer bir rol oynamış olabilir" dedi. "Cownose ışınlarının ilk iddia edildiği iddia edilen yıllarda Bermuda ile ABD kıtası arasında da yoğun tropik fırtına faaliyeti meydana geldi ve bu hayvanların açık denizdeki Gulf Stream'e doğru yer değiştirmesine neden olmuş olabilir." 

Benzer şekilde, 1609'da, 17. yüzyıldan kalma bir İngiliz yelkenli gemisi olan Sea Venture, tropik bir fırtınayla karşılaştı ve mürettebatı ve ıssız Bermuda'ya çıkan yolcularıyla birlikte gemi kazası geçirdi. Ajemian, "Belki de bu Atlantik sığır burunlu vatozlar, Sea Venture'un yaptığı gibi kötü hava koşullarıyla karşılaştı ve yeni cennetlerini Bermuda'da buldu" dedi. "Sonuçta, bu hayvanları buraya getiren şeyin tek bir olay mı yoksa koşulların birleşimi mi olduğunu bilmiyoruz, ama her iki durumda da bu inanılmaz bir yolculuk!" 

Uzun Vadeli Varlık ve Gelecek Araştırması 

Araştırmadan elde edilen bulgular, inek burunlu ışınların 2012'den bu yana on yıldan fazla bir süredir Bermuda'da bulunduğunu ve türlere ilişkin gözlemlerin günümüzde de sürdürülmeye devam ettiğini gösteriyor. "Eğer inek burunlu vatozlar Bermuda sularında hayatta kalmaya devam ederse, türün yılda bir yavru gibi düşük doğurganlık oranı, hızlı nüfus artışı kapasitesini sınırlayacaktır; bu nedenle mevcut popülasyon büyüklüğüne ilişkin daha doğru bir değerlendirmeye büyük ölçüde ihtiyacımız var."

 Araştırmacılar, yerleşik nüfusun üreme başarısının düzeyini belirlemek için bu bilgilerin sistematik hava araştırmaları ve boyut sınıflarının izlenmesi yoluyla toplanmasını öneriyor. Ayrıca beslenme bilgilerinin toplanması, türün etkileşim içinde olduğu av kaynaklarının ve bunlardan herhangi birinin korunan beyaz benekli kartal vatozuyla paylaşılıp paylaşılmadığının belirlenmesine yardımcı olacaktır.

 Neyse ki bu iki tür diğer bölgelerde de birlikte yaşıyor ancak Bermuda'da alan sınırlı olduğundan araştırmacılar potansiyel rekabete karşı temkinli davranıyor. Ajemian, "İnek burunlu ışınların Bermuda'ya gelişini kolaylaştıran potansiyel mekanizmalar hakkında daha fazla araştırmaya ihtiyacımız var, çünkü bu, gelecekte bu türün ve diğerlerinin daha fazla tanıtılmasının mümkün olup olmadığını ortaya çıkarabilir" dedi.