Evrimin 180 Milyon Yıllık Sırrı: Bilim Adamları İlk “Sıcak Kanlı” Dinozorların Potansiyel Kökenini Keşfediyor...

Son araştırmalar, bazı dinozorların erken Jura döneminde vücut ısısını dahili olarak düzenleme yeteneğini geliştirmiş olabileceğini, bunun da onların daha soğuk iklimlere uyum sağlamalarına ve çevresel zorluklara dayanmalarına olanak sağladığını gösteriyor. Sanatçının izlenimi karda bir tür tüylü theropod olan bir dromaeosaur'u gösteriyor. Bu dinozor grubu halk arasında raptor olarak bilinir. Tanınmış bir dromaeosaur, Jurassic Park filminde canlandırılan Velociraptor'dur . Katkıda bulunanlar: Davide Bonadonna/Universidade de Vigo/UCL

UCL ve Vigo Üniversitesi'nden araştırmacılar tarafından yürütülen yeni bir çalışma, tüm modern memeliler ve kuşlar tarafından paylaşılan bir özellik olan vücut ısısını düzenleme yeteneğinin ilk olarak yaklaşık 180 milyon yıl önce erken Jura döneminde bazı dinozorlar arasında gelişmiş olabileceğini öne sürüyor. UCL ve Vigo Üniversitesi'nden araştırmacılar tarafından yürütülen yeni bir çalışma, tüm memeliler ve kuşlar tarafından paylaşılan bir özellik olan vücut ısısını düzenleme yeteneğinin ilk olarak yaklaşık 180 milyon yıl önce erken Jura döneminde bazı dinozorlarda evrimleşmiş olabileceğini öne sürüyor. 

20. yüzyılın başlarında dinozorların, sıcaklıklarını düzenlemek için güneşten gelen ısıya güvenen, günümüz sürüngenleri gibi yavaş hareket eden, "soğukkanlı" hayvanlar olduğu düşünülüyordu. Daha yeni keşifler, bazı dinozor türlerinin muhtemelen kendi vücut ısısını üretme yeteneğine sahip olduğunu gösteriyor ancak bu adaptasyonun ne zaman gerçekleştiği bilinmiyor.

Araştırma Yöntemleri ve Bulgular 

Current Biology dergisinde 15 Mayıs'ta yayınlanan yeni çalışma, 1000 fosil ve iklim modelinden yararlanarak dinozorların Mezozoik Çağ (230 ila 66 milyon yıl önce süren dinozor dönemi) boyunca Dünya üzerindeki farklı iklimlerdeki yayılımını inceledi. dönemin coğrafyası ve dinozorların evrim ağaçları. Araştırma ekibi, üç ana dinozor grubundan ikisinin, theropodların ( T. rex ve Velociraptor gibi ) ve ornithischians'ın (bitki yiyen Stegosaurus ve Triceratops'un akrabaları dahil ) Erken Jura döneminde daha soğuk iklimlere taşındığını buldu. şu anda endotermi (dahili olarak ısı üretme yeteneği) geliştirmişlerdir. 

Buna karşılık, Brontosaurus ve Diplodocus'u içeren diğer ana grup olan sauropodlar, gezegenin daha sıcak bölgelerinde tutuldu. Önceki araştırmalar ornithischian'lar ve theropodlar arasında sıcakkanlılıkla bağlantılı özellikler bulmuştu; bazılarının iç ısıyı yalıtan tüylere veya proto-tüylere sahip olduğu biliniyordu. 

Evrimsel Etkiler 

UCL Earth Sciences'tan baş yazar Dr. Alfio Alessandro Chiarenza şunları söyledi: "Analizlerimiz, 183 milyon yıl önce yoğun volkanik aktivitenin küresel ısınmaya yol açtığı Jenkyns olayı sırasında ana dinozor grupları arasında farklı iklim tercihlerinin ortaya çıktığını gösteriyor. bitki gruplarının yok olması. “Bu dönemde birçok yeni dinozor grubu ortaya çıktı. Belki de bu çevresel krizin bir sonucu olarak endoterminin benimsenmesi, theropodların ve ornithischian'ların daha soğuk ortamlarda gelişmelerine, oldukça aktif olmalarına ve daha uzun süreler boyunca aktivitelerini sürdürmelerine, daha hızlı gelişip büyümelerine ve daha fazla yavru üretmelerine olanak tanımış olabilir." 

İspanya'daki Universidade de Vigo'dan ortak yazar Dr. Sara Varela şunları söyledi: “Theropodlar aynı zamanda kuşları da içeriyor ve çalışmamız, kuşların benzersiz sıcaklık düzenlemesinin kökeninin bu Erken Jura döneminden kaynaklanmış olabileceğini öne sürüyor. Öte yandan, daha sıcak iklimlerde kalan Sauropodlar bu sıralarda devasa bir boyuta ulaştı; çevre baskısı nedeniyle olası bir başka adaptasyon. Daha küçük yüzey alanı/hacim oranı, bu daha büyük canlıların ısıyı daha düşük bir oranda kaybedeceği ve daha uzun süre aktif kalmalarına olanak tanıyacağı anlamına geliyordu." 

Araştırmanın Daha Geniş Etkileri 

Makalede araştırmacılar ayrıca, sauropodların daha soğuk kutup bölgelerinde bulunmayan daha zengin bitki örtüsünü yemek için daha düşük enlemlerde kalıp kalamayacağını da araştırdılar. Bunun yerine, sauropodların kurak, savan benzeri ortamlarda geliştiğini gördüler; bu da onların daha sıcak iklimlerle sınırlı olmalarının daha çok yüksek sıcaklıklarla ve daha sonra daha soğukkanlı bir fizyolojiyle ilişkili olduğu fikrini destekliyordu. 

Bu süre zarfında kutup bölgeleri daha sıcaktı ve bitki örtüsü boldu. Jenkyns olayı, gezegenin geniş alanlarını kaplayan lav ve volkanik gazların Dünya yüzeyindeki uzun çatlaklardan püskürmesi sonrasında meydana geldi. Madrid, İspanya'daki Museo Nacional de Ciencias Naturales'den ortak yazar Dr. Juan L. Cantalapiedra şunları söyledi: “Bu araştırma, iklim ile dinozorların evrimi arasında yakın bir bağlantı olduğunu gösteriyor. Kuşların, dinozor atalarından benzersiz bir biyolojik özelliği nasıl miras almış olabileceğine ve dinozorların karmaşık ve uzun vadeli çevresel değişikliklere uyum sağlamanın farklı yollarına yeni bir ışık tutuyor."