Antarktika'da yapılan bir keşif gezisi artan sıcaklıkların buzu zayıflatan göletlere neden olduğunu buldu...

Antarktika'da yapılan bir keşif gezisi, iklim değişikliğinden kaynaklanan artan sıcaklıkların buzu zayıflatan göletlere neden olduğunu buldu. Antarktika'daki bir buz rafına aletler yerleştiren bilim adamlarından oluşan bir ekip, eriyen su havuzlarının buzun esnemesine ve kırılmasına neden olduğunu keşfetti. 

Bilim insanları bu fenomeni önceden tahmin etmiş olsa da bu, sahada ilk kez gözlemleniyordu. Bu bulgu, iklim değişikliği ilerledikçe ve daha fazla erime meydana geldikçe Antarktika'daki hassas buz raflarının çökeceği ve bunun da küresel deniz yükselmesine katkıda bulunacağı yönündeki endişeleri artırıyor. 

Çevre Bilimleri Kooperatif Araştırma Enstitüsü'nden (CIRES) bir bilim adamı olan Alison Banwell, "Buz rafları Antarktika Buz Levhası'nın genel sağlığı için son derece önemlidir, çünkü karadaki buzul buzunu destekleme veya geri tutma işlevi görürler" dedi. Colorado Boulder Üniversitesi ve Journal of Glaciology'de 4 Mayıs'ta yayınlanan çalışmanın baş yazarı . 

"Bilim insanları, yüzeydeki eriyen su yüklemesinin buz raflarının kırılmasına neden olabileceğini öngördü ve modelledi, ancak şimdiye kadar hiç kimse bu süreci sahada gözlemlememişti." Chicago Üniversitesi Jeofizik Bilimleri Emeritus Profesörü ve makalenin ortak yazarı Doug MacAyeal, "Bu sürecin Larsen B Buz Rafı'nın çöküşünü açıklaması çok muhtemel görünüyor" diye ekledi. Antarktika'da 1000 mil karelik buz birkaç hafta içinde okyanusa çöktü. Antarktika kıtasının çevresinde, okyanusun üzerinde yüzen kalın buzul buz tabakaları uzanıyor. 

Buz rafları olarak bilinen bunların iç kesimlerdeki buzulları sabit tutmaya yardımcı olduğu düşünülüyor; ancak gittikçe daha fazlası çöküyor gibi görünüyor. Saha Araştırması ve Gözlemsel Zorluklar 2019 yılında Banwell liderliğindeki bir grup araştırmacı, Antarktika'daki risk altındaki buz raflarından biri olduğu düşünülen George IV Buz Rafına gitti. 

Mevsimsel donma ve çözülme döngüsü boyunca bir yıl boyunca buzu izlemek için hızlandırılmış kameralar ve GPS sensörleri yerleştirdiler. Ancak COVID-19'un patlak vermesi , geri dönmelerine bir yıldan fazla süre kaldığı anlamına geliyordu. 2021'in sonlarında geri döndüklerinde istasyonların çoğu kaybolmuştu. 

Neyse ki bazı aletler hayatta kaldı ve pek çok kanıtı belgelemişlerdi. Araştırmaya göre süreç şu şekilde işliyor. Daha yüksek hava sıcaklıkları, buz rafındaki üst buz katmanlarının erimesine neden olur. Yeni sıvılaşan su, ağırlığın tek bir alanda toplandığı bir havuz oluşturur. Daha sonra eline su almaya çalışan herkesin bildiği gibi, su en küçük çatlaktan bile aşağıya doğru yolunu bulacaktır.

Aşağıya doğru süzülen su, tıpkı yoldaki çukurlardan zamanla yayılan çatlaklar gibi buzdaki çatlakları genişletiyor. Yaz boyunca havuzlar tekrar tekrar doluyor ve sonra boşalıyor; Buz rafının üstüne yerleştirilen GPS sensörleri, buz rafının her seferinde yaklaşık 30 cm kadar alçaldığını ve yükseldiğini kaydetti. Bu, buzu daha da zayıflatır. MacAyeal, buzun yapısal olarak kırılgan olduğunu söyledi; 

GPS istasyonları çok ani bir yükseklik değişikliği kaydetti; bu da buzun kırıldığı anlamına geliyordu. Araştırmacılar, bu çözülme ve donma döngüsünün, 2002 yılında Larsen B Buz Rafı'nın, kayıtlardaki en büyük buz rafı kırılması olan çöküşünde önemli bir faktör olduğunu söyledi. Olaydan önce uydular, buz tabakasının üzerinde çok sayıda erimiş su birikintisi kaydetmişti. Küresel deniz seviyeleri 1880'den bu yana sekiz ila dokuz inç arttı ve bu eğilim zamanla hızlanıyor. 

Antarktika buzunun erimesi önemli bir faktör ve bilim insanları buz raflarının kaybının durumu daha da istikrarsızlaştıracağından endişe ediyor. Banwell, "Bu gözlemler önemli çünkü hangi Antarktika buz raflarının daha savunmasız ve gelecekte çökmeye en yatkın olduğunu daha iyi tahmin etmek için modelleri geliştirmek için kullanılabilirler" dedi.